Włochy
Via ferraty Ponte di Legno i Tonale
Wycieczka objazdowa
Zobacz trasę wycieczki
Plan wycieczki
1. dzień.
mediolan – ponte di legno
Zbiórka uczestników na lotnisku w Warszawie. Przelot do MEDIOLANU. Przejazd do miejscowości PONTE DI LEGNO w Dolomitach, które wraz z Passo Tonale tworzą jeden z najpopularniejszych ośrodków narciarskich w Alpach, a latem są celem wyjazdów trekkingowych w regionie Val di Sole. Zakwaterowanie w hotelu. Kolacja. Nocleg.
2. dzień.
via ferrata sentiero dei fiori (lodowiec presena)
Śniadanie. Wyprawa na VIA FERRATĘ SENTIERO DEI FIORI w masywie Adamello-Presanella, z rozsianymi u ich podnóży licznymi jeziorami polodowcowymi. W czasie I wojny światowej droga ta była wykorzystywana przez włoskich żołnierzy do zabezpieczania swoich pozycji w górach. W tym miejscu historia łączy się z pięknymi widokami. Trasa prowadzi wzdłuż starych okopów, sztolni oraz zasieków. Sporą dozę adrenaliny zagwarantują występujące tu liczne klamry oraz dwa mosty o długości przekraczającej kilkadziesiąt metrów. Przejazd do PASSO TONALE. Wjazd koleją gondolową na LODOWIEC PRESENA (3068 m n.p.m.). Przejście długim trawersem na przełęcz Passo di Lagoscuro z obwarowaniami z czasów I wojny światowej. Po drodze widok na dolinę z jeziorem Scuro i górującym nad nim masywem Adamello. Następnie podejście z przełęczy na CORNO LAGOSCURO (3165 m n.p.m.) z przepięknymi panoramicznymi widokami. Stąd via ferrata prowadzi przez strome zejścia i podejścia oraz półki skalne dochodząc do dwóch mostków rozpostartych nad kilkusetmetrową przepaścią. Pokonanie przepaści to zdecydowanie najbardziej ekscytujący odcinek wyprawy. Ostatnim etapem ferraty jest dojście do przełęczy PASSO DEL CASTELLACIO (2963 m n.p.m.) ze sztolnią z czasów I wojny światowej, a następnie zejście zboczem do stacji kolejki Passo Paradiso i zjazd gondolą na przełęcz Passo Tonale. Powrót do hotelu. Kolacja. Nocleg. Trasa: ok. 5 km/ok. 6 godz. Suma podejść: +760 m. Suma zejść: -800 m. Wspinaczka: 250 m. Trudność via ferraty wg skali austriackiej: B/C.
3. dzień.
park przyrody adamello-brenta
Śniadanie. Czas wolny na odpoczynek i relaks na łonie natury lub samodzielne eksplorowanie gór w obrębie PARKU PRZYRODY ADAMELLO-BRENTA, który jest największym obszarem chronionym w prowincji Trentino. Możliwość wybrania się na trekking jednym z wielu wytyczonych szlaków pieszych na obszar górski obfitujący w rwące strumienie, spektakularne wodospady, dziesiątki czarujących jezior oraz ogromne ściany skał i wapienia Dolomitów przybierające fantastyczne formy. Kolacja. Nocleg.
4. dzień.
via ferrata sentiero degli austriaci
Śniadanie. Wyprawa na VIA FERRATĘ SENTIERO DEGLI AUSTRIACI. Jest to kolejna bardzo interesująca trasa, która oprócz tego, że oferuje spektakularne widoki na masywy górskie Presanella, Adamello i Ortles-Cevedale, to zawiera także mnóstwo pozostałości i cennych świadectw historycznych z czasów I wojny światowej. Przejazd do Passo Tonale. Wjazd koleją gondolową na szczyt MALGA VALBIOLO (2250 m n.p.m.). Przejście trawersem na szczyt MONTE TONALE ORIENTALE (2696 m n.p.m.). Na trasie znajdują się liczne stanowiska artyleryjskie i obwarowania militarne. Dalej trasa podchodzi na szczyty PUNTA D'ALBIOLO (2969 m n.p.m.) oraz TORRIONE D'ALBIOLO (2969 m n.p.m.). Zejście na przełęcz PASSO DEI CONTRABBANDIERI i powrót do stacji kolejki Malga Valbiolo. Zjazd koleją gondolową do Passo Tonale i powrót do hotelu. Kolacja. Nocleg. Trasa: ok. 9 km/ok. 5 godz. Suma podejść: +490 m. Suma zejść: -790 m. Wspinaczka: 180 m. Trudność via ferraty wg skali austriackiej: A/B.
5. dzień.
Śniadanie. Wykwaterowanie. Transfer na lotnisko w Mediolanie. Powrót do Polski.
O cenie
Cena obejmuje
Cena nie obejmuje
Uwagi
- Program przeznaczony dla osób pełnoletnich, zdrowych, przygotowanych kondycyjnie do aktywności zawartych w programie, posiadających minimum podstawowe umiejętności techniki wspinania bez lęku wysokości i wrażliwości na ekspozycję w górskim terenie.
- Program i kolejność zwiedzania mogą ulec zmianie w zależności od panujących warunków atmosferycznych danego dnia.
- Zalecany ekwipunek: lekki plecak ok 40 l z pasem biodrowym, kijki trekkingowe, spodnie trekkingowe, kurtka membranowa (nieprzemakalna i przeciwwietrzna), nieprzemakalne buty trekkingowe, bielizna termoaktywna, nakrycie głowy, okulary przeciwsłoneczne z filtrem UV, krem z filtrem, lampka czołowa, napoje nawadniające, leki osobiste.
- Poziom trudności dróg via ferrata zostały podane w programie wg skali austriackiej (od A do G), zgodnie z którą: A (Ferrata łatwa) – przeznaczona dla turystów mających choć niewielkie doświadczenie górskie. Pokonywanie szlaku wymaga wzmożonej uwagi w związku z częściową ekspozycją nad przepaścistym terenem. B (Ferrata nieco trudna) – wymaga dużego doświadczenia górskiego, gdyż szlak biegnie w znacznej mierze eksponowanym terenem bez ubezpieczeń. Dłuższe odcinki są wyposażone w stalowe liny poręczowe. C (Ferrata trudna) – wymaga obowiązkowej asekuracji za pomocą lonży. Bardzo trudne fragmenty są wyposażone w drabiny i klamry, wymagają od uczestnika siły i znajomości technik wspinania. Odpowiednia dla osób początkujących, jednak mających doświadczenie w górskim terenie. D (Ferrata bardzo trudna) – przeznaczona dla specjalistów lub osób z doświadczeniem we wspinaczce. Odcinki mocno eksponowane, niekiedy przewieszone, podczas gdy stopnie stają się coraz mniejsze. Mniejsza liczba stopni i sztucznych ułatwień na drodze. Wymagana dobra odporność na ekspozycję. E (Ferrata nadzwyczaj trudna) – przeznaczona dla ekspertów, wymagana bardzo dobra kondycja fizyczna i odporność na długotrwałe przebywanie w znacznej ekspozycji. F (Ferrata skrajnie trudna) – przeznaczona dla ekspertów ze świetną kondycją, znających w stopniu bardzo dobrym techniki wspinaczkowe i linowe. Występują mocne przewieszenia, małe stopnie lub płyty pionowych ścian bez stopni. G (Ferrata ekstremalnie trudna) – poza trudnościami z zakresu F pojawia się wspinaczka w dachu i wyjścia z nich na płytę.
- Ocena poziomu trudności drogi via ferrata wg skali austriackiej odnosi się do najtrudniejszego odcinka na trasie przejścia, a nie do całej drogi.
- Na ocenę poziomu trudności mają wpływ takie czynniki, jak: ekspozycja, nachylenie, przeszkody do pokonania, rodzaj skały oraz sposób zakotwiczenia liny.
Wyżywienie
restauracje
- •restaruacja - dania w formie bufetu lub serwowane, kuchnia włoska i międzynarodowa
- •kawiarnia
Kod oferty: BGYNOL1
Podobne wycieczki w tym regionie
- Wakacje
- Nasze kierunki
- Włochy
- Via ferraty Ponte di Legno i Tonale
- Wakacje
- Nasze kierunki
- Włochy
- Via ferraty Ponte di Legno i Tonale
Włochy
Via ferraty Ponte di Legno i Tonale
Wycieczka objazdowa
Zobacz trasę wycieczki
Plan wycieczki
1. dzień.
mediolan – ponte di legno
Zbiórka uczestników na lotnisku w Warszawie. Przelot do MEDIOLANU. Przejazd do miejscowości PONTE DI LEGNO w Dolomitach, które wraz z Passo Tonale tworzą jeden z najpopularniejszych ośrodków narciarskich w Alpach, a latem są celem wyjazdów trekkingowych w regionie Val di Sole. Zakwaterowanie w hotelu. Kolacja. Nocleg.
2. dzień.
via ferrata sentiero dei fiori (lodowiec presena)
Śniadanie. Wyprawa na VIA FERRATĘ SENTIERO DEI FIORI w masywie Adamello-Presanella, z rozsianymi u ich podnóży licznymi jeziorami polodowcowymi. W czasie I wojny światowej droga ta była wykorzystywana przez włoskich żołnierzy do zabezpieczania swoich pozycji w górach. W tym miejscu historia łączy się z pięknymi widokami. Trasa prowadzi wzdłuż starych okopów, sztolni oraz zasieków. Sporą dozę adrenaliny zagwarantują występujące tu liczne klamry oraz dwa mosty o długości przekraczającej kilkadziesiąt metrów. Przejazd do PASSO TONALE. Wjazd koleją gondolową na LODOWIEC PRESENA (3068 m n.p.m.). Przejście długim trawersem na przełęcz Passo di Lagoscuro z obwarowaniami z czasów I wojny światowej. Po drodze widok na dolinę z jeziorem Scuro i górującym nad nim masywem Adamello. Następnie podejście z przełęczy na CORNO LAGOSCURO (3165 m n.p.m.) z przepięknymi panoramicznymi widokami. Stąd via ferrata prowadzi przez strome zejścia i podejścia oraz półki skalne dochodząc do dwóch mostków rozpostartych nad kilkusetmetrową przepaścią. Pokonanie przepaści to zdecydowanie najbardziej ekscytujący odcinek wyprawy. Ostatnim etapem ferraty jest dojście do przełęczy PASSO DEL CASTELLACIO (2963 m n.p.m.) ze sztolnią z czasów I wojny światowej, a następnie zejście zboczem do stacji kolejki Passo Paradiso i zjazd gondolą na przełęcz Passo Tonale. Powrót do hotelu. Kolacja. Nocleg. Trasa: ok. 5 km/ok. 6 godz. Suma podejść: +760 m. Suma zejść: -800 m. Wspinaczka: 250 m. Trudność via ferraty wg skali austriackiej: B/C.
3. dzień.
park przyrody adamello-brenta
Śniadanie. Czas wolny na odpoczynek i relaks na łonie natury lub samodzielne eksplorowanie gór w obrębie PARKU PRZYRODY ADAMELLO-BRENTA, który jest największym obszarem chronionym w prowincji Trentino. Możliwość wybrania się na trekking jednym z wielu wytyczonych szlaków pieszych na obszar górski obfitujący w rwące strumienie, spektakularne wodospady, dziesiątki czarujących jezior oraz ogromne ściany skał i wapienia Dolomitów przybierające fantastyczne formy. Kolacja. Nocleg.
4. dzień.
via ferrata sentiero degli austriaci
Śniadanie. Wyprawa na VIA FERRATĘ SENTIERO DEGLI AUSTRIACI. Jest to kolejna bardzo interesująca trasa, która oprócz tego, że oferuje spektakularne widoki na masywy górskie Presanella, Adamello i Ortles-Cevedale, to zawiera także mnóstwo pozostałości i cennych świadectw historycznych z czasów I wojny światowej. Przejazd do Passo Tonale. Wjazd koleją gondolową na szczyt MALGA VALBIOLO (2250 m n.p.m.). Przejście trawersem na szczyt MONTE TONALE ORIENTALE (2696 m n.p.m.). Na trasie znajdują się liczne stanowiska artyleryjskie i obwarowania militarne. Dalej trasa podchodzi na szczyty PUNTA D'ALBIOLO (2969 m n.p.m.) oraz TORRIONE D'ALBIOLO (2969 m n.p.m.). Zejście na przełęcz PASSO DEI CONTRABBANDIERI i powrót do stacji kolejki Malga Valbiolo. Zjazd koleją gondolową do Passo Tonale i powrót do hotelu. Kolacja. Nocleg. Trasa: ok. 9 km/ok. 5 godz. Suma podejść: +490 m. Suma zejść: -790 m. Wspinaczka: 180 m. Trudność via ferraty wg skali austriackiej: A/B.
5. dzień.
Śniadanie. Wykwaterowanie. Transfer na lotnisko w Mediolanie. Powrót do Polski.
O cenie
Cena obejmuje
Cena nie obejmuje
Uwagi
- Program przeznaczony dla osób pełnoletnich, zdrowych, przygotowanych kondycyjnie do aktywności zawartych w programie, posiadających minimum podstawowe umiejętności techniki wspinania bez lęku wysokości i wrażliwości na ekspozycję w górskim terenie.
- Program i kolejność zwiedzania mogą ulec zmianie w zależności od panujących warunków atmosferycznych danego dnia.
- Zalecany ekwipunek: lekki plecak ok 40 l z pasem biodrowym, kijki trekkingowe, spodnie trekkingowe, kurtka membranowa (nieprzemakalna i przeciwwietrzna), nieprzemakalne buty trekkingowe, bielizna termoaktywna, nakrycie głowy, okulary przeciwsłoneczne z filtrem UV, krem z filtrem, lampka czołowa, napoje nawadniające, leki osobiste.
- Poziom trudności dróg via ferrata zostały podane w programie wg skali austriackiej (od A do G), zgodnie z którą: A (Ferrata łatwa) – przeznaczona dla turystów mających choć niewielkie doświadczenie górskie. Pokonywanie szlaku wymaga wzmożonej uwagi w związku z częściową ekspozycją nad przepaścistym terenem. B (Ferrata nieco trudna) – wymaga dużego doświadczenia górskiego, gdyż szlak biegnie w znacznej mierze eksponowanym terenem bez ubezpieczeń. Dłuższe odcinki są wyposażone w stalowe liny poręczowe. C (Ferrata trudna) – wymaga obowiązkowej asekuracji za pomocą lonży. Bardzo trudne fragmenty są wyposażone w drabiny i klamry, wymagają od uczestnika siły i znajomości technik wspinania. Odpowiednia dla osób początkujących, jednak mających doświadczenie w górskim terenie. D (Ferrata bardzo trudna) – przeznaczona dla specjalistów lub osób z doświadczeniem we wspinaczce. Odcinki mocno eksponowane, niekiedy przewieszone, podczas gdy stopnie stają się coraz mniejsze. Mniejsza liczba stopni i sztucznych ułatwień na drodze. Wymagana dobra odporność na ekspozycję. E (Ferrata nadzwyczaj trudna) – przeznaczona dla ekspertów, wymagana bardzo dobra kondycja fizyczna i odporność na długotrwałe przebywanie w znacznej ekspozycji. F (Ferrata skrajnie trudna) – przeznaczona dla ekspertów ze świetną kondycją, znających w stopniu bardzo dobrym techniki wspinaczkowe i linowe. Występują mocne przewieszenia, małe stopnie lub płyty pionowych ścian bez stopni. G (Ferrata ekstremalnie trudna) – poza trudnościami z zakresu F pojawia się wspinaczka w dachu i wyjścia z nich na płytę.
- Ocena poziomu trudności drogi via ferrata wg skali austriackiej odnosi się do najtrudniejszego odcinka na trasie przejścia, a nie do całej drogi.
- Na ocenę poziomu trudności mają wpływ takie czynniki, jak: ekspozycja, nachylenie, przeszkody do pokonania, rodzaj skały oraz sposób zakotwiczenia liny.
Wyżywienie
restauracje
- •restaruacja - dania w formie bufetu lub serwowane, kuchnia włoska i międzynarodowa
- •kawiarnia
Kod oferty: BGYNOL1