Program wycieczki ok, ale slaba organizacja transportu, opoznienia, niski standard hotelu, brak pradu w lazience, szpary w drzwiach na korytarz itp. Jedzenie symboliczne. Nie skorzystam raczej kolejny raz z uslug Itaki

Zadowolona.

Program wycieczki udany,intensywny. Piękne widoki Toskanii. Pani przewodnik Marysia posiada dużą wiedzę nie tylko na temat Toskanii ale i całych Włoch. Bardzo mili kierowcy w autokarze. Na minus jest słaba jakość hotelu i bardzo słabe śniadanie.

WYCIECZKA BARDZO UDANA. NA NAJWYZSZĄ OCENĘ ZASŁUGUJE NASZ PRZEWODNIK PANI MARYSIA , STANOWIŁA NAJWIEKSZA WARTOSC DODANĄ TEGO WYJAZDU. KOMPETENTNA O DUZEJ WIEDZY NA TEMAT REGIONU . PROGRAM BOGATY ,UROZMAICONY, INTENSYWNY ZRESZTĄ TOSKANIA BRONI SIĘ SAMA. NAJGORSZYM ELEMENTEM BYŁY OKROPNE ŚNIADANIA . BARDZO DZIĘKUJEMY ZA MIŁY CZAS.

Wycieczka wspaniała pozwoliła zapoznać się z przepiękną Toskanią

Toskańska przygoda - byłaby przygodą życia, gdyby była lepiej zorganizowana pod względem logistycznym i technicznym. Była to moja kolejna wycieczka z ITAKĄ i niestety jedna z gorszych. Czuję lekki niedosyt, ponieważ podczas tej podróży zupełnie nie byliśmy poinformowani przez Panią Pilot o kulturze, polityce i historii zwiedzanych miejsc. Pani Pilot przeczytała kilka suchych informacji z "encyklopedii". Natomiast lokalne Panie Przewodniczki były super. Potrafiły pięknie opowiadać o zwiedzanych miejscach, zwracać uwagę na mało istotne szczegóły i detale i robiły to niejednokrotnie z poczuciem humoru. Do Pistoi przyjechaliśmy w dzień targu Mercato settimanale. cały główny plac przed Katedrą był zajęty przez liczne kramy i kramiki z różnymi rzeczami. Poza tym brakowało lokalnego przewodnika i pogoda była kiepska, dlatego nawet widok Ołtarza św. Jakuba z wytłaczanego srebra nie poprawił nikomu humoru. Pozostały program wycieczki - zwiedzane miasta i miasteczka oraz miejsca widokowe na prawdę przepiękne i urocze ze swoistym klimatem, smakiem i zapachem. Nie będę tu opisywać zwiedzanych miejscowości, bo są one dobrze zaprezentowane w programie i z całą pewnością należy je zobaczyć. Niestety Florencja na tej wycieczce została potraktowana po macoszemu. Byliśmy tam tylko cztery godziny, ponieważ już musieliśmy wracać do domu, gdyż kierowców obligował czas powrotu do Polski. Proszę wykreślić z reklamy możliwość zwiedzania galerii Uffizi, gdyż zazwyczaj nie ma już dostępnych biletów i jest zbyt mało czasu na wycieczce, aby tam w ogóle wejść. Jeśli chodzi o hotel to nie był to oczywiście hotel czterogwiazdkowy- standardowy hotel włoski z licznymi usterkami, ale wszystko dało się naprawić. Pokoje były sprzątane codziennie, zawsze były świeże ręczniki. Wyżywienie również włoskie- standardowe śniadania i kolacje, które były smaczne i urozmaicone. Jeśli ktoś liczy na lepsze warunki niech wybierze pobyt stacjonarny i opcję all inclusive. Minusem było to, że grupa była podzielona na dwa hotele oddalone od siebie o kilkanaście minut. Zadowolić wszystkich nie można, ponieważ różne osoby miały różne oczekiwania co do spędzania czasu na tej wycieczce. Jednym zależało na udanych zakupach w butikach, innym na dobrym jedzeniu i kawie, jeszcze innym na zwiedzaniu i podziwianiu pięknej Toskanii. W każdym bądź razie jestem zadowolona ze spędzonych chwil w tym pięknym regionie oraz pozdrawiam poznane osoby- do zobaczenia na kolejnej wycieczce :)

Wycieczka bardzo męcząca, mało wolnego czasu, wszystko biegiem. 40min wolnego czasu zastanawiasz się czy iść do wc czy kupić pamiątki czy cos szybko zjeść. Kierowcy autobusu chcieli rządzić całą wycieczką, pilotka sobie z nimi nie radziła. Cała grupa była w 2 hotelach. Autokar przyjeżdżał tylko pod jeden hotel reszta grupy musiala dosc sama do swojego hotelu ponad kilometr i tak samo z rana. Autokar na taką trasę ciasny.

Pierwsza wycieczka z Itaki, z której nie jestem w pełni zadowolona, zwłaszcza , że byłam już w Toskanii z Itaką i tamta wycieczka wbiła mi się w pamięć, jako wspaniale zorganizowana, cudowna pani przewodnik- mnóstwo informacji historycznych, kulturalnych, ciekawostek. Ten wyjazd postrzegam wręcz przeciwnie- pani przewodnik była chyba z łapanki, starała się. Dużo czasu zmarnowane na sprzeczne decyzje. Plan wycieczki nie najlepiej przemyślany- np. w Pizie bardzo dużo czasu, choć wszystko zostało pokazane przez lokalną p. przewodnik ( bardzo dobra), a w innych np. San Gimignano nie było czasu . Ale najgorsze we Florencji- nie został zrealizowany program- wejście do Katedry Santa Maria del Fiore, ale największy zawód to brak czasu na Galerię Uffizi- a to było głównym powodem, dla którego wybrałam tą wycieczkę. że będzie taka możliwość, że będzie na to czas. Mam nadzieję, że ta wycieczka to tylko "wypadek przy pracy".

Dzień dobry, chcąc napisać rzetelną opinię trzeba poruszyć wiele aspektów, jedne elementy były super inne, niestety, zawiodły na całej linii. Najważniejsza sprawa czy jeszcze raz pojechałabym na Toskańską przygodę? Oczywiście, bo to co dla mnie istotne - odwiedzane miejsca były magicznie urocze, po prostu zachwycające: srebrny ołtarz w Pistoi, urokliwe Montecatini Alto z zapierającym, relaksacyjnym widokiem na otaczające je wzgórza, cudowny plac cudów w Pizie, pasjonująca Siena ze swoją słabością do konnych wyścigów, średniowieczny Manhattan czyli San Gimignano i na koniec przepiękna FLORENCJA. Było warto!!! Jeśli chodzi o hotel - był jeden i to jest duży plus (nie musisz się pakować i rozpakowywać każdego dnia); było czysto, codziennie świeże ręczniki, posprzątana łazienka, wyposażenie ma już swoje lata, widok w moim pokoju był prawdziwie włoski... na ścianę hotelu obok, ale to właśnie jeden z charakterystycznych elementów toskańskich miasteczek, czyli ciasna zabudowa - zawsze robi na mnie wrażenie, więc z uśmiechem przyjęłam to do wiadomości ;-). Mieliśmy kłopot z odpływem w łazience (takie rzeczy się zdarzają), szybko i skutecznie został rozwiązany, więc ok. Śniadania wzmocnione? Nie uwierzycie wzmocnienie to dwa plasterki sera i dwa plasterki wędliny, ale cóż Włosi tak jadają, to też element warty poznania, ha ha. Choć dla postawnego Polaka może być to malutki problem. Pani Pilot nie można było odmówić zaangażowania, prawdziwie włoski temperament, walczyła o usunięcie usterek w pokojach jak lwica o młode, trochę gorzej wypadała jeśli chodzi o organizację czasu, nikt nie jest jednak doskonały, a szkoda. Zadowolić 40 osób czy to możliwe? 40 Polaków? Z perspektywy czasu stwierdzam z pewnością: nie da się! Największy minus to... , oczywiście w mojej ocenie, brak realizacji całego planu wycieczki. Nie zobaczyliśmy miasteczek Greve in Chianti i Radda in Chianti, nie zwiedziliśmy galerii Uffizi. Nie ukrywam, że czuję się w pewien sposób oszukana, przesłanki aby tego nie zrealizować są dla mnie niezrozumiałe. Z Florencji wyjechaliśmy już o 15? Dlaczego? Ktoś to koordynuje? Podobno Kierowcy musieli już ruszyć aby nie przekroczyć limitu czasowego, ale przepraszam to nie powinno interesować klientów, to nie nasz problem, to zadanie biura podróży aby wycieczka była bezpieczna i zrealizowana w pełni. Chcę wierzyć, że ktoś w Itace pochyli się nad tym problemem, przeanalizuje go i wyciągnie wnioski. Konsekwencją ograniczenia czasowego była jazda do Polski praktycznie bez zatrzymywania. Masakra, ale to miało też dobre strony Kierowcy udostępnili WC w autokarze (przez 5 dni był zamknięty). W autobusie brak wi-fi z czym w innych biurach nigdy się nie spotkałam. Koniec narzekania. Podsumowując warto było pojechać, a jeśli Itaka dopracuje szczegóły może to być naprawdę Toskańska Przygoda Życia!

Toskańska przygoda? Tak!!! To była przygoda ze wszystkim tym, co wyszło dobrze i z tym, co poszło nie tak. Wycieczka objazdowa to przejechane setki kilometrów i szybkie tempo. Mieliśmy na to 6 dni. 6 dni wspaniałych wrażeń i 6 dni lekcji o tym, że każdy z nas jest inny. Czasem nie dogadujemy się, czasem się pokłócimy a czasem ze sobą nie rozmawiamy bo po prostu nie zaskoczyło między nami. I bardzo dobrze! Gdyby wszystko było łatwe, gładkie i przyjemne to byłoby za słodko a to już prosta droga do życiowej cukrzycy. Takie jest życie, także na wycieczkach objazdowych. Dla mnie, we wspomnieniach tego wyjazdu, na końcu jest nerwowość kierowców. Pamiętam ich z pierwszego dnia jako bardzo wesołych panów, z którymi jechałem kolejką w Montecatini Terme z przodu. Chętnie jeszcze raz z nimi pojadę na wycieczkę bo to okazja do tego, żeby porozmawiać o tym skąd była ta złość? Na końcu moich wspomnień jest też tak mało wolnego czasu we Florencji. Trudno, stało się. Może to powód do tego, żeby pojechać tam jeszcze raz? W hotelu w Montecatini Terme czułem się bardzo dobrze. Coś odrapane, meble sprzed 20-30 lat, problemy z WI-FI i inne „niedogodności”? Już nie pamiętam. Za to pamiętam klamki w kształcie kaczej głowy, ciekawe. Pokój był czysty, łazienka też no i wygodne łóżko. Więcej nie potrzebuję. Najważniejsze jest to, co czeka po wyjściu z hotelu. Kilkanaście godzin w autokarze w jedną stronę zawsze czuję w nogach i plecach ale wiem na co się piszę i dalej chcę tak podróżować. Ciekawe jest włoskie śniadanie. Skromnie? Tak. Jednak mnie to wystarczało. Prawdziwe włoskie smaki były na mieście pod toskańskim niebem, bezcenne! I jeszcze o skromnych śniadaniach. W zeszłym roku, na wycieczce do Rzymu, przewodniczka opowiedziała nam o tym, jak Włosi do tego podchodzą. Pewna signora na śniadanie piła tylko czarną kawę. Nasza przewodniczka, która opiekowała się tą starszą panią, zachęcała ją, żeby coś zjadła. No i signora powiedziała kiedyś, że zjadła śniadanie bo do kawy dodała mleko. Na pierwszym miejscu moich wspomnień są ludzie, których poznałem, miejsca, które odwiedziłem, smaki tego co zjadłem i wypiłem, drobne sytuacje, w których się znalazłem i rzeczy przywiezione z Włoch (makaron jeszcze został ale kawa już się skończyła, trzeba znowu jechać). Jestem zadowolony z opieki przewodniczki. Pani Agnieszko, dziękuję za odpowiedź na każde moje pytanie i za pomoc od rana do wieczora. No i za miłe i ciekawe rozmowy gdzieś na mieście i w autokarze. Chcę dalej poznawać Włochy. Jeśli to będzie wyjazd z Panią to będzie super. Kiedyś wymyśliłem sobie, że jak wakacje to takie, żeby zostały dobre wspomnienia w głowie i na zdjęciach. Tych było wiele przez te 6 dni. Zdjęcie z Florencji, na którym miał być sam pomnik jeźdźca na koniu. Już się ustawiłem ale poczekałem chwilę bo jechała dorożka. No i na zdjęciu są 2 konie. Rozmowa rano przed hotelem z Francuzką czyli próba przypomnienia sobie lekcji języka francuskiego sprzed 25-ciu lat. Jakoś się dogadaliśmy. Niesamowity smak lodów sycylijska pistacja w Sienie (Jola i Sebastian, dziękuję za miłe towarzystwo). Wspaniały ostatni wieczór w dobrym towarzystwie w restauracji w Montecatini Terme (Asia i Janek – dziękuję). Rozmowa z panią w sklepie z pamiątkami w San Gimignano. Powiedziałem buongiorno i soi de Polonia no i usłyszałem, że dobrze mówię po włosku (miło). Reszta rozmowy była w połamanym angielskim z mojej strony i dowiedziałem się, że pani pochodzi z Sycylii. No i degustacja wina w gospodarstwie: ciekawe historie i smak Chianti. Grazie Itaka, grazie Toskania.